بازی، پلی برای ارتباط والدین و کودک
محمد حسین راستین مهر
11 تیر 1404

در دنیای پرمشغله امروز، والدین ممکن است زمان کمتری برای گفتوگو یا وقتگذرانی با فرزندان خود داشته باشند. اما یک راه ساده، موثر و لذتبخش برای تقویت این رابطه وجود دارد: بازی کردن با کودک.
بازی فقط یک سرگرمی نیست؛ یک زبان مشترک بین والد و کودک است که بدون نیاز به کلمات، احساس امنیت، نزدیکی و صمیمیت را منتقل میکند.
---


وقتی با فرزند خود بازی میکنید، به او پیام میدهید که حضورش برایتان مهم است. این تجربه باعث افزایش اعتماد و احساس ارزشمندی در کودک میشود.

در جریان بازی، کودک خودش را نشان میدهد. علایق، ترسها، هیجانات و شیوه تفکر او را میتوان در بازیهای ساده روزمره شناخت. این فرصت عالی برای درک بهتر روحیه کودک است.

کودک در جریان بازی یاد میگیرد: نوبت گرفتن، صبر کردن، پذیرش شکست، حل مسئله، کنترل هیجان و بسیاری از مهارتهای مهم زندگی را.
---


مثل "مامان-بازی" یا "دکتر و بیمار". این بازیها به کودک کمک میکنند احساساتش را بیان کند و والد هم میتواند در فضایی غیر رسمی به او نزدیکتر شود.

مثل پازل، دومینو، یا بازیهایی که نیاز به همکاری دارند. این بازیها فرصت خوبی برای گفتوگو و تشویق کودک به فکر کردن و تصمیمگیری مشترک هستند.

بازیهای سادهای که قانون دارند، و در عین حال فضای شادی ایجاد میکنند. این بازیها باعث میشوند کودک یاد بگیرد چگونه در جمع رفتار کند.

اگر پدر یا مادر در ساختن چیزی با کودک همراه شود، فضای همکاری، خلاقیت و گفتوگو به شکل طبیعی ایجاد میشود.
---

تلفن همراه را کنار بگذارید: کودک توجه کامل شما را میخواهد.
اجازه بدهید کودک بازی را رهبری کند: شما فقط همراه و حامی باشید.
قضاوت نکنید: فضای بازی باید بدون تنش و مقایسه باشد.
زمان مشخص روزانه یا هفتگی تعیین کنید: حتی ۲۰ دقیقه در روز، تاثیر شگفتانگیزی دارد.
---

بازی، ابزاری ساده اما فوقالعاده قدرتمند برای ارتباط مؤثر والد و کودک است. اگر میخواهید رابطهای عمیق، دوستانه و پایدار با فرزندتان بسازید، کافیست با او بازی کنید—نه فقط برای آموزش، بلکه برای عشق، همراهی و رشد مشترک.